Prendas

Íspome sen descanso,

saco de min todo o malo,

pero, sen notalo,

o bo tamén se vai.

Será mellor estar vestido?

Compre espirse por completo?

Como sei que esta pregunta

non se fai ó azar?

Pouco a pouco, sen notalo,

derívome do tema,

como barco sen temón

perdido polo mar.

Pero cando me dou conta,

atópome a min mesmo só,

co corazón espido

e a roupa sen quitar.